Οι αρχαιοβοτανικες ερευνες
Η ανασκαφή των προϊστορικών στρωμάτων έφερε στο φως μια σημαντική ποσότητα φυτικών καταλοίπων, όπως κάρβουνα από ξύλα (κορμούς, κλαδιά) που χρησιμοποιήθηκαν ως καύσιμο ή δομικό υλικό, και άλλα μέρη των φυτών, όπως σπόρους, λέπυρα κ.ά. που μεταφέρθηκαν στον οικισμό για τροφή, ζωοτροφή ή άλλες χρήσεις (π.χ. ως φάρμακα, υφαντικές ίνες, καύσιμη και δομική ύλη). Η συλλογή φυτικών καταλοίπων είναι αρκετά συστηματική από το 1989 και μετά, ωστόσο σήμερα εφαρμόζεται πλέον εντατική, και κάποτε πλήρης δειγματοληψία, όπως συμβαίνει στην Οικία 1. Τα κάρβουνα και τα υπόλοιπα κατάλοιπα των φυτών παρέχουν μια πολύτιμη πηγή πληροφόρησης για το περιβάλλον γύρω από τον οικισμό, για τις αγροτικές πρακτικές, τη διατροφή, τη δόμηση (π.χ. φυτά που προστίθενται στον πηλό χτισίματος). Ταυτόχρονα, αυτά τα κατάλοιπα προσφέρουν εξαιρετικό υλικό για χρονολόγηση με άνθρακα 14 : μόνο για τη Νεολιθική περίδο διαθέτουμε μέχρι στιγμής πάνω από 40 χρονολογήσεις από κατάλοιπα αυτού του είδους. Μερικές από τις ραδιοχρονολογήσεις από σπόρους που βρέθηκαν στη θέση τους μέσα στα σπίτια, παρέχουν ακρίβεια ± 20 χρόνων, επιτρέποντας έτσι μια χρονολόγηση της καταστροφής των σπιτιών με ακρίβεια μόλις λίγων δεκαετιών.
Η ανθρακολογική μελέτη αποκαλύπτει τον πλούτο και την ποικιλία στα είδη του δάσους που κάλυπτε τις περιοχές γύρω από τον οικισμό και αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, την εντατική χρήση οπωροφόρων δέντρων (μηλιών, αχλαδιών, δαμασκηνιών, συκιών…) από τους κατοίκους του οικισμού, ήδη από τη Νεολιθική. Η αρχαιοβοτανική μελέτη επιβεβαιώνει ότι τα περισσότερα από αυτά τα δέντρα χρησιμοποιούνταν για τη συγκομιδή των καρπών τους, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν καταναλωθεί νωποί ή αποξηραμένοι, μόνοι τους ή σε συνδυασμό με άλλα συστατικά. Το κύριο συστατικό των φυτικών τροφίμων της Νεολιθικής και της Εποχής του Χαλκού ήταν τα δημητριακά και τα όσπρια, όπως συμβαίνει σε όλο το Αιγαίο σε αυτές τις περιόδους. Διαφορετικά είδη σιταριού, κριθάρι, φακή, μπιζέλι και ρόβι είναι οι κύριες σοδειές που εντοπίζονται στο Ντικιλί Τας.
Συχνά βρίσκονται ως αμιγείς συγκεντρώσεις , αποθηκευμένες σε αγγεία ή σιρούς μέσα στα σπίτια ή στις εξωτερικές αυλές. Άλλα φυτά που εντοπίζονται ήδη στη Νεολιθική περίοδο και που πρόκειται να γνωρίσουν "ένδοξο μέλλον", είναι το λινάρι και η άμπελος.