Νεολιθικη: το τελος της Νεοτερης Νεολιθικης ΙΙ
Τα επεισοδια διαβρωσης στον τομεα 2
Μια σειρά από βίαια επεισόδια διάβρωσης επηρέασαν την νότια πλευρά της τούμπας, συσσωρεύοντας στους πρόποδες διαδοχικές συγκεντρώσεις λίθων ανάμεσα σε στρώματα προσχώσεων. Αναγνωρίστηκαν τουλάχιστον δύο μεγάλα επεισόδια: το παλιότερο λαμβάνει χώρα, όπως δείχνουν οι χρονολογήσεις με άνθρακα 14, γύρω στο 4200-4000 π.Χ., δηλαδή στο τέλος της Νεότερης Νεολιθικής ΙΙ. Καλύπτει τοπικά ένα στρώμα κατοίκησης που ανήκει σε ένα προηγούμενο στάδιο της ίδιας περιόδου, χρονολογημένο γύρω στο 4500-4300 π.Χ.
Οι πέτρες που κατέρρευσαν σε εκείνο το σημείο βρίσκονταν, επομένως, αρχικά ανάντη, δηλαδή πιο ψηλά και προς το κέντρο της τούμπας. Ισως ανήκαν σε έναν νεολιθικό περίβολο, έξω από τον οποίο αναπτύχθηκε ένα μέρος του οικισμού.
Η ακριβής χρονολογία του δεύτερου επεισοδίου δεν είναι ακόμη γνωστή. Φαίνεται όμως ότι μια μακρά περίοδος εγκατάλειψης το χωρίζει από το προηγούμενο, η οποία τεκμηριώνεται από την ανάπτυξη ενός παλαιοεδάφους ανάμεσα στα δύο στρώματα λίθων.
Παρόμοια λείψανα (λιθοσωροί, στρώματα προσχώσεων) έχουν αποκαλυφθεί και σε άλλες πλευρές της τούμπας, κυρίως στους πρόποδες της Νοτιοδυτικής πλευράς (τομείς III και IV). Αλλά δεν έχει αποδειχτεί η σύνδεσή τους με τα γεγονότα του τομέα 2.