Οι υπευθυνοι των ανασκαφων
Louis Renaudin (1892-1969)
Παλαιό μέλος και γενικός γραμματέας της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Συμμετείχε στις πρώτες γαλλικές ανασκαφές στα Μάλια της Κρήτης και πραγματοποίησε τις πρώτες ανασκαφές στο Ντικιλί Τας. Αργότερα εγκατέλειψε την αρχαιολογία για να κάνει καριέρα στους κύκλους των οικονομικών.
Jean Deshayes (1924-1979)
Παλαιό μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών και του Γαλλικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στη Βυρηττό, καθηγητής Ανατολικής αρχαιολογίας στη Λυών, και αργότερα στη Σορβόννη (Πανεπιστήμιο Παρισιού Ι). Ειδικός κυρίως της Εποχής του Χαλκού, έσκαψε στην Κρήτη (Μάλια) και στην Πελοπόννησο (Άργος), όπως επίσης στην Κύπρο και στο Ιράν (Τουράν Τεπέ). Με τις έρευνές του στο Ντικιλί Τας θέλησε να διευκρινίσει πρωτίστως την χρονολογική θέση της Νεολιθικής των Βαλκανίων σε σχέση με την Εποχή Χαλκού του Βορειοανατολικού Αιγαίου χρονολόγηση με άνθρακα 14 στα Βαλκάνια.
Δημητριος Ρ. Θεοχαρης (1919-1978)
Διευθυντής Αρχαιοτήτων (Έφορος) Θεσσαλίας, και έπειτα καθηγητής Προϊστορικής αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Ειδικός κυρίως της Νεολιθικής εποχής, είναι ένας από τους ‘πατέρες’ της προϊστορικής αρχαιολογίας στην Ελλάδα. Έλαβε μέρος σε ανασκαφές στις Μυκήνες, στην Πύλο, στη Βραυρώνα, ενώ διεξήγαγε ο ίδιος προϊστορικές ανασκαφές σε πολλές θέσεις στην Αττική (Ραφήνα, Νέα Μάκρη), στην Εύβοια, στις Σποράδες και στη Θεσσαλία (μεταξύ αυτών και το Σέσκλο). Ενδιαφέρθηκε για το Ντικιλί Τας και γενικά για την Ανατολική Μακεδονία , προκειμένου να διερευνήσει καλύτερα τις σχέσεις της Νεολιθικής του Αιγαίου με τους ανάλογους πολιτισμούς της Ανατολής και των Βαλκανίων και να αποδείξει, όπως ο ίδιος ήλπιζε, τον αυτόχθονα χαρακτήρα της.
Χαιδω ΚΟΥΚΟΥΛΗ-ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗ (γεν. 1940)
Αρχαιολόγος και στη συνέχεια Διευθύντρια, για 25 χρόνια (1975-2000), της Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων και του Μουσείου της Καβάλας. Η περίοδος αυτή σηματοδοτήθηκε από τις έρευνές της ιδίως στον τομέα της προϊστορίας και πρώιμης ιστορίας (ανασκαφές στο Καστρί και στη Σκάλα Σωτήρος Θάσου, ανασκαφή Προμαχώνα-Τοπόλνιτσα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, έρευνες στα ορυχεία της Ανατολικής Μακεδονίας) , αλλά επίσης και σε μεγάλες θέσεις της Κλασικής και Ελληνιστικές εποχής (Αμφίπολη, Φίλιπποι, Άβδηρα). Το όνομά της συνδέθηκε με το Ντικιλί Τας, όπου εργάζεται από το 1961. Η απόφαση της το 1989 να ανοίξει ένα μεγάλο ανασκαφικό τομέα στην ανατολική πλευρά της τούμπας επέτρεψε σήμερα να έχουμε ένα από τα καλύτερα διατηρημένα σύνολα νεολιθικής κατοίκησης.
René Treuil (γεν. 1940)
Παλαιό μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, καθηγητής Αιγαιακής προϊστορίας στη Σορβόννη (Πανεπιστήμιο του Παρισιού Ι) μέχρι το 2003. Μαθητής και διάδοχος του Deshayes, εργάστηκε επίσης στα Μάλια της Κρήτης (Συνοικία Μ, Νοτιοδυτικές παρυφές του ανακτόρου). Εκτός από τις έρευνες στο πεδίο, έγραψε ο ίδιος ή συντόνισε πολυάριθμα συνθετικά και μεθοδολογικά έργα. Ήταν ένας από τους πρώτους που εφάρμοσε την διεπιστημονική έρευνα σε μια προϊστορική θέση της Βόρειας Ελλάδας.
Pascal Darcque (γεν. 1953)
Παλαιό μέλος και στη συνέχεια Γενικός Γραμματέας (Διευθυντής Σπουδών) της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών για το διάστημα (1990-1995). Ερευνητής από το 1985 στο γαλλικό Εθνικό Ιδρυμα Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), κατέχει τώρα θέση Διευθυντή Ερευνών στο εργαστήριο Αρχαιολογίας και Επιστημών της Αρχαιότητας (UMR 7041) στη Ναντέρ (Παρίσι). Ειδικός κυρίως της Εποχής του Χαλκού, εργάστηκε επίσης στη Συρία (Bassit) και στα Μάλια, της Κρήτης. Εγραψε ο ίδιος ή συντόνισε, συχνά μαζί με τον R.Treuil, πολλά μεθοδολογικά και συνθετικά έργα.
Δημητρα Μαλαμιδου (γεν. 1964)
Αρχαιολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού (ΙΗ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων της Καβάλας). « Παιδί » του Ντικιλί Τας, όπου εργάζεται από το 1987, έχει επίσης συμμετάσχει ή διευθύνει η ίδια ανασκαφές σε πολλές άλλες προϊστορικές και αρχαίες θέσεις της περιοχής : Λιμενάρια και Σκάλα Σωτήρος στη Θάσο, Κρυονέρι, Αμφίπολη... Ειδική στην κεραμική, ενδιαφέρεται επίσης για θέματα αρχιτεκτονικής και κατοίκησης τόσο στη Νεολιθική όσο και στην Εποχή του Χαλκού.
Ζωη Τσιρτσωνη (γεν. 1968)
Παλαιό μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, είναι από το 2004 ερευνήτρια στο γαλλικό Εθνικό Ιδρυμα Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), αρχικά στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας και Αρχαιολογίας (UMR 5138) της Λυών και στη συνέχεια στο εργαστήριο Αρχαιολογίας και Επιστημών της Αρχαιότητας (UMR 7041) στη Ναντέρ (Παρίσι). « Παιδί » του Ντικιλί Τας όπου εργάζεται από το 1989, ειδικεύτηκε κυρίως στη μελέτη της νεολιθικής κεραμικής. Εδώ και μερικά χρόνια ενδιαφέρεται για τα προβλήματα πληθυσμού στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια κατά τη μετάβαση από τη Νεολιθική στην Εποχή του Χαλκού.
Τελευταία ενημέρωσ : 07/02/12 |
 |